کهکشان های مارپیچی دارای بازوهایی هستند که شکلی مارپیچی

در اطراف بر آمدگی مرکزی یا هسته ، قرصی ایجاد می‌کنند که

چرخش هسته باچرخش بازوهای آن همراه می‌شود. جوانترین

ستاره‌ های کهکشان های مارپیچی در بازوهای کم توده یافت

می‌شوند و ستاره‌ های کهن اکثرا در هسته متراکم قرار دارند.

کهنترین ستاره‌ ها در هاله‌ های کروی پراکنده قرار دارند و اطراف

قرص کهکشانی را فرا گرفته‌اند. بازوهای مذکور همچنین دارای

غبار و گاز فراوانی هستند که منجر به تشکیل ستار ه‌های جدید

می‌شود.

منبع : www.tarafdari.com